Pałac był pierwotnie renesansowym założeniem obronnym z 2 poł. XVI w., otoczonym fortyfikacjami ziemno-wodnymi. W XVII w (1725?) został przebudowany na rezydencję barokową. W 1945 został spalony i zrujnowany. Czworoboczny murowany z niewielkim dziedzińcem wewnętrznym z krużgankiem. W części północno-zachodniej, starszej, j zachowała się kolista wieża. Na elewacjach o barokowym podziale ramowym zachowały się fragmenty dekoracji sgraffitowej z epoki renesansu.