Kaplica Zmartwychwstania Pana Jezusa – poświęcona w roku 1906, wybudowana w stylu neogotyku, na rzucie krzyża. Posiada piękną 8-boczną wieżę z ażurowym kamiennym hełmem, zwieńczonym figurą anioła grającego na trąbie. We wnętrzu posiada sklepienie krzyżowo-żebrowe, ściany i sufit bogato zdobione roślinnymi ornamentami. Scena przedstawia zmartwychwstałego Chrystusa, obok niego dwa anioły, z których jeden trzyma płytę zasłaniającą grób, po bokach przestraszeni żołnierze pilnujący grobu.
Źródło:
. Inny opis : Kaplica Zmartwychwstania Jezusa powstała w latach 1904-1909 (poświęcona w 1906 roku) w stylu neogotyckim.
Wybudowana została z czerwonej cegły, z ceramicznymi i kamiennymi detalami architektonicznymi oraz otynkowanymi fragmentami elewacji; kryta dachówką, częściowo wymienioną na blachę. Charakterystyczna ośmioboczna, szeroka wieża, zwieńczona jest ażurowym maswerkowym hełmem z ceramicznych kształtek, z ustawioną na szczycie kamienną figurą anioła dmiącego w trąbę.
Kapitele kolumn oraz liczne wsporniki z dekoracją roślinną składają się na bogaty zespół kamieniarki wnętrza. Partię sklepień dekoruje ornamentalna polichromia o floralnych motywach. W wydzielonej części wnętrza zaaranżowana została scena Zmartwychwstania: w absydzie, której ściany, wyłożone sztucznymi kamieniami, imitują skalisty grób, umieszczono figurę Chrystusa unoszącego się na chmurze oraz dwie postaci aniołów, a po bokach – grupy żołnierzy i niewiast przy grobie.
Kaplica jest dziełem zespołu artystów: śląskiego architekta Ludwiga Schneidera, wrocławskiego rzeźbiarza Johannesa Baumeistera oraz malarza Richarda Richtera z Kłodzka.