Zamek w Chałupkach został wzniesiony prawdopodobnie z inicjatywy Bolka I Surowego w ostatniej ćwierci XIII wieku. Książę ten otrzymał w 1291 roku (od swojego brata księcia wrocławskiego Henryka V) Świdnicę, Ząbkowice, Ziębice i Strzelin, w zamian za zbrojną pomoc w walce z Henrykiem II Głogowczykiem. Łącząc te ziemie z posiadanym wcześniej księstwem jaworskim Bolko I utworzył księstwo jaworsko-świdnickie, którego granica przebiegała w pobliżu Chałupek i Błotnicy. Dotychczasowe badania archeologiczne ...
Zamek w Chałupkach został wzniesiony prawdopodobnie z inicjatywy Bolka I Surowego w ostatniej ćwierci XIII wieku. Książę ten otrzymał w 1291 roku (od swojego brata księcia wrocławskiego Henryka V) Świdnicę, Ząbkowice, Ziębice i Strzelin, w zamian za zbrojną pomoc w walce z Henrykiem II Głogowczykiem. Łącząc te ziemie z posiadanym wcześniej księstwem jaworskim Bolko I utworzył księstwo jaworsko-świdnickie, którego granica przebiegała w pobliżu Chałupek i Błotnicy. Dotychczasowe badania archeologiczne nie pozwalają na odtworzenie planu zabudowań. Odkryto zaledwie fragmenty muru obwodowego o grubości 2 metrów oraz fundamentów okrągłej wieży. Całość otoczona jest do dziś fosą o kształcie owalu oraz wałem ziemnym, który pierwotnie na pewno był wyższy. Sam kopiec zajmuje obszar o wymiarach około 60x100 metrów. Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1295 roku, dokument ten wymienia jako kasztelana Piotra z Liebenau (zapewne Lubna). Przez następne półtora stulecia nie mamy informacji o losach warowni. Około 1430 roku zamek znalazł się w posiadaniu Zygmunta von Reichenau, rycerza-rozbójnika, wasala biskupa oleśnickiego Konrada IV. Proceder rozbójniczy prowadził on do 1440 roku - w 1438 r. najechał na klasztor w Henrykowie. W 1440 r. zamek został zniszczony przez wojska Hynka Krusziny (Cruschna) von Leuchtenberg (taboryty z Homola) w ramach zemsty na von Reichenau za porwanie i zgwałcenie córki. Sam von Reichenau uszedł z życiem, jednak już w 1442 roku zginął podczas ofensywy biskupa na zajęty przez von Reichenau zamek Kaltenstein w księstwie nyskim. Nowy właściciel Chałupek nie poprzestał na zdobyciu zamku i w odwecie za doznane krzywdy zaczął napadać na okoliczne ziemie biskupie. W czerwcu 1443 roku dwa zamki Hynka (oprócz Chałupek także Karpień) zostały zdobyte przez wojska pod wodzą księcia opawsko-ziębickiego Wilhelma. Wyprawę tą zainicjowali mieszczanie z Nysy i Wrocławia. Załogi zamków zostały wybite. Kruszina odpowiedział krwawym atakiem na wsie ziębickie, a także zaskakującym i zakończonym sukcesem szturmem zamku w Otmuchowie, który był główną siedzibą biskupa. Udało mu się go utrzymać i dopiero po pół roku oddał go sam za bardzo wysoki okup. Pokój między obiema stronami zawarty we Wrocławiu zapanował dopiero rok później w 1445 r. Kruszina zmarł w roku 1454, przeżywając zarówno biskupa Konrada IV jak i księcia Wilhelma. Cały swój majątek pozostawił synowi, który od razu pozbył się go na rzecz Jerzego z Podiebradu przyszłego króla Czech za astronomiczną w tamtych czasach sumę ponad 23 tys. kop groszy. Minęło niewiele czasu, a warownia w Chałupkach ponownie stała się gniazdem rozbójników, którym przewodził Kaspar Unwird. Ponowna wyprawa wojskowa przeciwko rabusiom przyniosła kres zamkowi - w 1509 roku wojska biskupa wrocławskiego Jana Turzona (Johannes Thurzo) zdobyły i zniszczyły zamek w Chałupkach, który już nie został podniesiony z ruin. Możliwe, że uszkodzone umocnienia były wykorzystywane jeszcze podczas wojny trzydziestoletniej. W 1832 roku rozebrano resztki zamkowej wieży. Po 1945 r. prowadzono prace archeologiczne które doprowadziły do odkrycia murów obwodowych i fundamentu wieży (moose za zamki.pl / zamki.res.pl / Historisch-Politisch-Geographischer Atlas der gantzen Welt; Oder Grosses und vollständiges Geographisch- und Critisches Lexicon: Darinnen die Beschreibung des Erd-Kreises, Aller Monarchien, Käyserthümer, Königreiche, Chur- und Fürstenthümer, Republiquen, freyen Staaten, Stände und Herrschafften, Länder, Städte, Festungen, Seehäfen, Schlösser, Flecken, Aemter, Stiffter, Klöster, Gebürge, merckwürdigen Höhlen, Bergwercke, Pässe, Wälder, Meere, Seen, Inseln, Vorgebürge, Klippen, Sand-Bäncke, Meer-Engen, Quellen, Flüsse, Canäle, Gesund-Brunnen : Nebst denen dazu gehörigen Denck- und Merckwürdigkeiten enthalten. Supplement zu dem Historisch-Politisch-Geographischen Atlante der gantzen Welt, Oder zu dem grossen und vollständigen Geographischen und Critischen Lexico, Tom 13, Lipsk 1750 s. 1375)
Pokaż więcej
Pokaż mniej
