Pałac został wzniesiony w latach 80. XVII wieku w stylu barokowym. Budowla otrzymała formę prostopadłościenną, dwukondygnacyjną, z wysokim dachem dwuspadowym, o dwóch narożnych ryzalitach. Obiekt został wzniesiony w technice tradycyjnej z cegły ceramicznej na zaprawie wapiennej, o tynkowanych elewacjach. Ponad wejściem głównym umieszczono herb rodziny von Schöning. Elementem wystroju barokowej rezydencji są zachowane w kilku pomieszczeniach parteru barokowe dekoracje sztukatorskie, wykonane prawdopodobnie ...
Pałac został wzniesiony w latach 80. XVII wieku w stylu barokowym. Budowla otrzymała formę prostopadłościenną, dwukondygnacyjną, z wysokim dachem dwuspadowym, o dwóch narożnych ryzalitach. Obiekt został wzniesiony w technice tradycyjnej z cegły ceramicznej na zaprawie wapiennej, o tynkowanych elewacjach. Ponad wejściem głównym umieszczono herb rodziny von Schöning. Elementem wystroju barokowej rezydencji są zachowane w kilku pomieszczeniach parteru barokowe dekoracje sztukatorskie, wykonane prawdopodobnie przez artystów saksońskich – braci Rust zw. Berlińczykami.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Pierwsza poważna przebudowa pałacu miała miejsce po zniszczeniach wojny siedmioletniej w 3. ćw. XVIII wieku, kiedy to od południa dodano kolumnowy portyk nad którym założono taras, przebudowano układ pomieszczeń, a w czworobocznej sieni wybudowano reprezentacyjną, zabiegową klatkę schodową z rokokową balustradą. Na początku XIX wieku zmieniono częściowo wystrój pomieszczeń. Z tego okresu zachowały się w dwóch pomieszczeniach parteru boazerie pokryte malowanymi groteskami oraz sala, w której odbywały się przedstawienia teatralne, zdobiona terakotowymi medalionami antycznych postaci. Inny charakter mają natomiast pomieszczenia na piętrze, gdzie boazerie ozdobione są groteskami w typie chińskim (tzw. chinoiserie). Ostateczny kształt budowla uzyskała poprzez przebudowę w stylu neogotyckim w 1851 roku, prawdopodobnie według projektu Georga Friedricha Hitziga. Ten znany berliński architekt był autorem szeregu realizacji architektonicznych wykonanych na zamówienie Hermanna von Schwerina, ówczesnego właściciela dóbr dąbroszyńskich. W trakcie przebudowy pałacu zmieniono częściowo układ pomieszczeń, skrócono ryzality oraz nadbudowano trzecią kondygnację z przeznaczeniem na mieszkania dla służby. Bryłę pałacu nakryto niskim dachem czterospadowym ukrytym za krenelażem. Elewacje ukształtowano w sposób rytmiczny i symetryczny z prostokątnymi otworami okiennymi z opaskami, gzymsem cokołowym, podokiennym i koronującym. Bryłę zaakcentowano w narożnikach sterczynami. Z tego okresu zachowała się też stolarka okienna i drzwiowa. |
|||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||