MENU
Widok z wjazdu na fosę prawej części zapola..

Dodał: Krzysztof63° - Data: 2017-03-07 22:08:02 - Odsłon: 1090
05 marca 2017


Kampanie wiosenna 1813 r. na Śląsku toczyła się niepomyślnie dla koalicji prusko – rosyjskiej. Oddziały napoleońskie posuwały się na wschód i 31 maja dotarły do Wrocławia. Dowódcy rosyjscy rozważali wycofanie swoich oddziałów nawet za linie Wisły, zagrożeni osamotnieniem Prusacy zmuszeni byli do zaprojektowania drogi odwrotu do Hrabstwa Kłodzkiego i dalej na ziemie Habsburgów.

Projekt systemu obronnego wokół Grochowej służyć miał miejsce koncentracji armii do działań ofensywnych, lub osłonowych przy odwrocie wojsk. Przyjęto, że będzie mógł pomieścić ok. 150-250 tysięcy ludzi, tj. więcej, niż liczyła cała armia pruska w 1813 r. na Śląsku. Projekt uzyskał akceptację króla i 31 sierpnia 1813 r. feldmarszałek Blücher wydał gubernatorowi Śląska generałowi von Gaudi rozkaz zbudowania tego systemu w jak najkrótszym czasie. Prace rozpoczęto 5 września 1813 r. zaś, budową umocnień kierowali inżynier kapitan Liebenroth i major Keibl, mając do dyspozycji 2 kapitanów, 5 poruczników, dwie kompanie saperów i około 3 tysięcy robotników z kilku okolicznych powiatów. Zbudowano jedenaście wielkich, wielobocznych szańców. Ziemne obwałowania i rowy miały wzmacniać drewniane palisady i blokhauzy. Załogę każdego szańca mogła stanowić kompania piechoty oraz kilka dział.

Rozejm zawarty 4 czerwca 1813 r. w Pielaszkowicach zakończył się w połowie sierpnia ofensywą Blüchera, któremu udało się 26 sierpnia 1813 r. nad Kaczawą pokonać Armię Bobru marszałka Macdonalda i zmusić ją do odwrotu. Prace przy budowie systemu warownego jednak kontynuowano, przerwano je dopiero po nadejściu wiadomości o wielkim zwycięstwie koalicji w bitwie pod Lipskiem 16-18 października 1813 r..

Niewykorzystany i opuszczony zespół szańców pozostawał przez długie lata w stanie nadającym się do użytku, jednak nigdy nie został wykorzystany militarnie. Dzisiaj to jedyny tak dobrze zachowany zespół fortyfikacji ziemnych z początku XIX w. w Polsce.

Fort Grochowski (szaniec nr 9, Grochschanze), to najlepiej zachowany obiekt tego zespołu. Zbudowany jest na niewielkim wzniesieniu pomiędzy Grochowcem a Brzeźnicą. Ma kształt symetrycznego sześciokąta, skierowanego frontem na północ, w stronę Stoszowic. Wały mają wysokość 6 – 8 metrów, fosa głębokość 2 – 3 metry. Od frontu wały są szersze i posiadają parapet szerokości 2 – 3 metry, słabo zachowana jest półka dla dział. W północno – wschodnim narożu część przedwału, długości ok. 10 m., została nieukończona. W zachodnim narożu znajduje się niewielka sztolnia, długości 6 m., częściowo zalana wodą. Obecnie szaniec jest oczyszczony przez służby leśne.

  • /foto/6525/6525659m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525663m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525665m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525668m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525669m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525670m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525671m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525675m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525676m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525678m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525679m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525686m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525695m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525701m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525706m.jpg
    2017

Krzysztof63°

Poprzednie: pl. Umińskiego Jana Nepomucena, gen. Strona Główna Następne: Kościół Bożego Ciała