 |
 |
||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Gazownia Głogów należała do najstarszych tego typu obiektów na terenie Dolnego i Górnego Śląska. 27 lipca 1853 r. Magistrat przyjął projekt gazowni miejskiej i zatwierdził go. Projekt opracował inżynier z Brukseli Jan More. Magistrat był reprezentowany w sprawach budowy przez radcę budowlanego Hermanna Schmidta. Węgiel do Gazowni sprowadzano z Górnego i Dolnego Śląska koleją. Pierwsza gazownia miała kotłownię z dwoma piecami retortowymi, aparaty uzdatniania
gazu i centralny licznik wyprodukowanego ...
Gazownia Głogów należała do najstarszych tego typu obiektów na terenie Dolnego i Górnego Śląska. 27 lipca 1853 r. Magistrat przyjął projekt gazowni miejskiej i zatwierdził go. Projekt opracował inżynier z Brukseli Jan More. Magistrat był reprezentowany w sprawach budowy przez radcę budowlanego Hermanna Schmidta. Węgiel do Gazowni sprowadzano z Górnego i Dolnego Śląska koleją. Pierwsza gazownia miała kotłownię z dwoma piecami retortowymi, aparaty uzdatniania
Pokaż więcej
Pokaż mniej
gazu i centralny licznik wyprodukowanego gazu. Wybudowano ją koło dzisiejszych ulic Browarnej i Elektrycznej. Dokładnej daty rozruchu gazowni nie znamy, wiemy że w 1857 r. oświetlono gazem teatr im. A. Gryphiusa. W 1897 r. gazownię przebudowano, zwiększono kotłownię, w której zbudowano dwa piece generatorowe i 10 retort. Produktem ubocznym był koks i amoniak. W 1907 r. zbudowano zbiornik gazu na 6.000 m3 dobudowano nowy blok piecowy i poprawiono transport węgla i koksu. W 1922 r. ponownie unowocześniono gazownię. Zbudowano nowy piec komorowy z 2 blokami piecowymi i 24 godzinną fermentacją węgla. Produkt uboczny to: smoła, benzol, koks, amoniak. W 1923-1924 produkcja gazu wynosiła 5.600 m3 dziennie, w 1924-1925 - 6.133 m3 dziennie, w 1925-1926 - 6.557 m3 dziennie. Odbiorców w 1913 r. było 2.766, a liczników 4.159. w dniu 01.04.1926 r. odbiorców było 6.799 a liczników 7.016. Gaz służył do celów grzewczych i oświetleniowych mimo uruchomienia elektrowni w 1907 r. Po ostatniej wojnie wobec zniszczenia miasta zbędną i uszkodzoną w toku działań wojennych gazownię, władze miasta przekazały mieszkańcom Jarocina, gdzie uruchomiona 20.03.1946 r. pracowała do połowy lat osiemdziesiątych. Aktualnie mieszkańcy Głogowa otrzymują gaz ziemny z Rejonu Gazowniczego Legnica Oddział w Głogowie. Pierwszym kierownikiem Oddziału był mgr inż. Bomba. Na dzień 31.12.1996 r. Oddział posiadał 80,7 km gazociągu i 22.060 odbiorców. Gaz dostarczany jest za pośrednictwem sieci wysokiego ciśnienia 50 MPa i redukowany w stacjach redukcyjnych do ciśnienia 0,4 MPa. (Zbigniew Szymański) Literatura: J. Blaschke, Geschichte der Stadt Glogau und des Glogauer Landes, Glogau 1913; Glogau W: Monographien deutscher Stadte; J. Chutkowski Kalendarium lat 1945-1950. Głogów - zarys monografii miasta pod red. K. Matwijowskiego. Wrocław 1994. Za: 
AB1936: Stadtgemeinde Glogau Gaswerk, Rüsterstrasse 8. |
|||||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
|
|
|||||||||||
Gazownia miejska (dawne) na innych fotografiach
|
|||||||||||
|
|
|||||||||||
 |
|
||
|---|---|---|---|