Jesteś niezalogowany
NOWE KONTO

Polski Deutsch

      Zapomniałem hasło/login


ä ß ö ü ą ę ś ć ł ń ó ż ź
Nie znaleziono żadnego obiektu
opcje zaawansowane
Wyczyść

 
 
 
  ID: 529847

Garnizon głogowski po 1910 roku



 
Po roku 1903 dowództwo wojskowe, po długotrwałych staraniach władz miejskich, wyraziło zgodę na likwidację umocnień twierdzy. Głogów stał się miastem otwartym. Szybko się rozrastał przekraczając ograniczający miasto pas umocnień. Jednak charakter i znaczenie wojskowe miasta było nadal widoczne, ponieważ stacjonował tu znaczny garnizon
wojskowy. Poza Głogowem garnizony takie byty jeszcze tylko we Wrocławiu i Opolu.
W garnizonie głogowskim stacjonowały silne oddziały wojskowe różnych rodzajów broni. ...
Po roku 1903 dowództwo wojskowe, po długotrwałych staraniach władz miejskich, wyraziło zgodę na likwidację umocnień twierdzy. Głogów stał się miastem otwartym. Szybko się rozrastał przekraczając ograniczający miasto pas umocnień. Jednak charakter i znaczenie wojskowe miasta było nadal widoczne, ponieważ stacjonował tu znaczny garnizon
wojskowy. Poza Głogowem garnizony takie byty jeszcze tylko we Wrocławiu i Opolu.
W garnizonie głogowskim stacjonowały silne oddziały wojskowe różnych rodzajów broni. W 1910 r. znajdowały się tu następujące jednostki wojskowe, wraz ze swoimi sztabami i dowództwami:
- 3 Poznański Pułk Piechoty nr 58;
- 2 Dolnośląski Pułk Artylerii Polowej nr 41;
- Dolnośląski Batalion Saperów nr 5;
- Pułk Pieszy Artylerii von Dieskau nr 6.

Siły garnizonu liczyły 3.553 żołnierzy, co przy liczbie mieszkańców około 24.000 powodowało, że co ósmy mieszkaniec był żołnierzem.
Z okazji 50 rocznicy zajęcia wyspy Als, gdzie wyróżnili się saperzy, oddano im w dniu 29 czerwca 1914 r. nowe koszary przy Herrndorfer Strasse (obecnie ul. Sikorskiego), które otrzymały nazwę Alsen-Kaserne. Saperzy głogowscy wyróżnili się zresztą podczas wojny prusko-austriackiej (1866) i w wojnie niemiecko-francuskiej (1870-1871). Podczas pierwszej wojny światowej walczyli przez cały czas na froncie zachodnim.
Pułk piechoty nr 58, po roku 1860 przebywał przez krótki okres czasu w Poznaniu, a następnie powrócił do Głogowa. Bataliony I i II tego pułku stacjonowały w kazamatach przy Bramie Pruskiej a od 1897 r. w nowych koszarach w Żarkowie.
Batalion III tego pułku kwaterował we Wschowie w prywatnych kwaterach u mieszczan. Dopiero w 1901 r. Wybudowano nowe koszary we Wschowie. Szefem jednej kompanii we Wschowie, od kwietnia do lipca 1885 r. był kapitan Paul von Hindenburg, późniejszy prezydent Republiki Weimarskiej.
Plac ćwiczeń dla oddziałów głogowskich znajdował się na Breslauer Platz. Ćwiczenia taktyczne i strzelania odbywały się koło wsi Serby.
W roku 1873 stacjonujące w Głogowie dwie kompanie piesze artylerii pułku von Dieskau nr 6 rozmieszczone były w koszarach na przyczółku mostowym.
Podczas rozbudowy sił zbrojnych w 1899 r. pułk artylerii polowej nr 41 otrzymał lokum w nowo wybudowanych koszarach na wyspie kolegiackiej.
Oprócz jednostek wojskowych w Głogowie znajdowała się szkoła wojskowa, w której szlify oficerskie zdobywali późniejsi sławni dowódcy.

W przededniu I wojny światowej Głogów był siedzibą władz wojskowych i liczebnego garnizonu wojskowego w sile 10.000 żołnierzy. Stacjonowały tu w tym czasie oddziały:
- 3 Poznański Pułk Piechoty nr 58
- 2 Dolnośląski Pułk Piechoty im. Króla Ludwika III Bawarskiego
- 9 Brygada Kawalerii
- 9 Brygada Artylerii Polowej
- 5 Dolnośląski Batalion Saperów
- 6 Dolnośląski Batalion Saperów
- Komenda twierdzy
- Komenda Okręgowa
- magazyny artylerii
- szkoła wojskowa

Wybuch wojny w dniu 1 sierpnia 1914 spowodował przemieszczenie oddziałów głogowskiego garnizonu, który działał w składzie V korpusu armijnego w rejon granicy francuskiej. Po zakończeniu wojny, w dniu 19 grudnia 1918 r. Pułk piechoty nr 58 powrócił do Głogowa. Część żołnierzy zdemobilizowano. Z części utworzony został oddział „Grenzschutz Regiment Lutzkow". Wojska te walczyły z polskimi powstańcami w rejonie Leszno - Rawicz - Żmigród. (Andrzej Malinowski). Wiadomości z Encyklopedii Ziemi Głogowskiej -
Pokaż więcej Pokaż mniej