1
 |
 |
||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Linia nr 14 Łódź - Forst, z uwagi na ramy przestrzenne strony obejmuje odcinek od granicy województwa dolnośląskiego km 248,410 (dawna granica państwowa polsko-niemiecka znajdowała się w km 243,800) do obecnej granicy państwowej km 389,080.
Linia historycznie obejmuje następujące odcinki: 1. kolej Jankowa Żagańska - Żagań - Głogów (1846, 72 km) wobec informacji że Kolej Marchijska (NME - 1845) mająca łączyć Berlin z Wrocławiem i z Górnym Śląskiem nie planuje trasować linii przez Żagań, Głogów ...
Linia nr 14 Łódź - Forst, z uwagi na ramy przestrzenne strony obejmuje odcinek od granicy województwa dolnośląskiego km 248,410 (dawna granica państwowa polsko-niemiecka znajdowała się w km 243,800) do obecnej granicy państwowej km 389,080.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Linia historycznie obejmuje następujące odcinki: 1. kolej Jankowa Żagańska - Żagań - Głogów (1846, 72 km) wobec informacji że Kolej Marchijska (NME - 1845) mająca łączyć Berlin z Wrocławiem i z Górnym Śląskiem nie planuje trasować linii przez Żagań, Głogów i Szprotawę już w 1843 r. interesanci z tych miast zawiązali Towarzystwo Dolnośląskiej Kolei Bocznej, tzw. Odnogę Dolnośląską (Niederschlesische Zweigbahn-Gesellschaft), która miała połączyć Głogów z "berlinką". Prace ruszyły już w 1844 roku, kiedy postanowiono o powiązaniu z linią marchijską w niewielkiej Jankowej Żagańskiej, a nie w większych Żarach, czy Iłowej (ominięto w ten sposób Wzniesienia Żarskie, jak również ominięto Wzgórza Dalkowskie przy dalszym trasowaniu linii). Prace nabrały tempa wiosną 1845 r. - koszty budowy okazały się znacznie wyższe (budowa mostów na Bobrze, Czernej, wysokie nasypy), przez co pierwotnie budowane dworce na stacjach były drewnianej konstrukcji. Kolej NZG wybudowała stacje w Głogowie, Kłobuczynie, Gaworzycach, Niegosławicach, Szprotawie, Bukowinie Bobrzańskiej, Żaganiu i Jankowej Żagańskiej. Prace ukończono we wrześniu 1846 r. Uroczyste otwarcie nastąpiło 1 października 1846, a planowy ruch wprowadzono od listopada. W pierwszym rozkładzie kursowały 4 pary pociągów, przejazd 80 km trasy trwał 2g15minut. W 1875 r. linię przejęły królewskie koleje pruskie (KPEV), zanim to jednak nastąpiło NZG zdążyła w 1871 r. wybudować krótki łącznik z Żar do Żagania uzupełniający powstałą w 1872 r. linię z Halle do Żar. W latach 80. XIX w. wszystkie budynki dworcowe na linii miały już murowaną konstrukcję (choć dworzec w Głogowie miał szachulcową nadbudowę powstałą w 1858 r. aż do lat 30. XX w.) i zagęszczono sieć przystanków. Pod koniec XIX w. linia była już dwutorowa i kursowały nią bezpośrednie składy z Żagania do Leszna. Już po 1900 roku pojawiło się podwójne torowisko pomiędzy Żaganiem a Jankową Żagańską. Ten odcinek po wybudowaniu linii Żagań – Żary stracił na znaczeniu. Przed wojną na kursowało tu 11 par pociągów, z czego do w l. 1936-1939 5 par prowadzono wagonami motorowymi. Podniesiona ranga linii skutkowała pojawieniem się pociągów ekspresowych - w 1915 r. kursował nocny pociąg Halle-Kalisz. Przed 1939 r. prędkość szlakowa 90 km/h. W czasie wojny linią kursowały bezpośrednie pociągi dla rekonwalescentów wojennych w relacji Warszawa - Berlin. W 1945 r. linia uległa częściowemu zniszczeniu. Po zakończeniu działań wojennych jeden z torów przekuto na tabor Armii Czerwonej, a następnie całkowicie go rozebrano. W 1963 r. linią kursowało 5 par, a w 1986 r. 6 par w relacji Żagań - Głogów i już wóczas narzekano na puste składy. W dniu 1 października 2002 r. zawieszono ruch osobowy w relacji Głogów – Żagań. Cztery lata później ruch pasażerski reaktywowano tylko na odcinku Niegosławice – Żagań (Koleje Lubuskie), co okazało się niepowodzeniem z uwagi na stan torowiska i fatalne czasy przejazdu. Ponownie zawieszono pociągi pasażerskie od 11 października 2010 r. Dziś 11 km odcinek Odnogi Dolnośląskiej z Jankowej Żagańskiej do Żagania to linia PLK nr 379. 2. kolej Głogów - Leszno (1857, 45 km), planowane przedłużenie już w latach 40. XIX w. linii od Jankowej do Leszna i Poznania, zrealizowane w latach 1854-1857 przez Dolnośląską Kolej Boczną (od 1873 r. włączona do Kolei Górnośląskiej (OSE), a od 1878 r. państwowa) Największą trudność stanowiła budowa dwóch przepraw mostowych przez Odrę. Odcinek z Leszna do Grodźca Małego otwarto 30 grudnia 1857 r., a całą linię do Głogowa w dniu 17 (18) maja 1857 r. po oddaniu mostów odrzańskich. Linia w latach 90. XIX została przekuta na dwutorową. W latach 1918-1939 linią kursowały 2 pary pociągów międzynarodowych osobowych relacji Leszno - Głogów (bez zatrzymania w Lasocicach, z kontrolą graniczną na stacji w Lesznie), zaś do przygranicznych Lasocic dojeżdżały 3 pary pociągów z Leszna. Pod koniec II wojny św. linia uległa poważnym zniszczeniom – szczególnie pomiędzy Wschową a Głogowem. Pierwszy ruch kolejowy w kierunku Głogowa od północy odbywał się przez Sławę i Lipinkę Głogowską. Ze względu na zniszczenie mostów nad Odrą pociągi dochodziły do posterunku Odrzycko przy Starej Odrze. Odbudowa przeprawy ciągnęła się do 1947 r. Po uruchomieniu bezpośredniego połączenia z Lesznem, przez krótki czas jeden z torów poszerzono na potrzeby transportów Armii Czerwonej. W 1963 r. w relacji Głogów - Wschowa kursowało 8 par pociągów, a do Leszna 14 par. W 1986 r. ilości te wyglądały odpowiednio 10 i 15 par - wówczas pociągi na tym odcinku miały dobrą frekwencję. Pogarszający się stan torowiska spowodował w latach 90. wyłączenie z eksploatacji wschodniego toru pomiędzy Głogowem i Głogówkiem i odpływ podróżnych niezainteresowanych długimi czasami przejazdu. W dniu 11 grudnia 2011 r. zamknięto kursy pasażerskie na tym odcinku z uwagi na problemy z finansowaniem. W 2016 r. PLK SA wyremontowała 40 kilometrów tego odcinka podnosząc prędkość szlakową do 80 kmh w jednym torze szlakowym. Pomimo tego, z uwagi na podzielenie tego odcinka na 3 województwa nie ma zgody co do finansowania przewozów. We wrześniu 2017 r. z inicjatywy Miasta Głogów podpisano list intencyjny ws. przywrócenia ruchu pasażerskiego pomiędzy Lesznem i Głogowem. Sygnatariusze listu zobowiązali się do podjęcia kroków w celu poprawy przez PKP PLK S.A. stanu technicznego linii kolejowej, umożliwiającego przejazd pociągu z docelową prędkością min. 100km/h w II poł. 2018 r. W 2019 r. PKP-PLK wykonały remont bieżący linii o wartości 17 mln zł. W dniu 15 grudnia 2019 r. przywrócono ruch pasażerski na tym odcinku - pociągami Przewozów Regionalnych w relacji Leszno - Zielona Góra przez Nową Sól. 3. kolej Żary - Żagań (1871, 13 km), na przecięciu trzech linii - "berlinki", "odnogi dolnośląskiej" i linii Halle-Żary (1871) pozostałaby luka, dlatego zdecydowano się na budowę tej krótkiej łącznicy. Koncesję na budowę uzyskała 6 grudnia 1869 r. właśnie Dolnośląska Kolej Boczna. Krótki szlak ukończono dopiero po dwóch latach, czego powodem był wybuch wojny prusko-francuskiej, ale też skomplikowana topografia terenu. Żary są położone na wzniesieniach, Żagań natomiast w dolinie rzeki Bóbr. Spowodowało to konieczność budowy wysokich wałów oraz długich przekopów, co wydatnie podnosiło koszty budowy prowadzonej przez prywatną spółkę. 31 grudnia 1871 przejechał pierwszy pociąg, data ta jest uznawana za moment otwarcia linii. Żary i Żagań stały się węzłami kolejowymi, gdzie zbiegały się teraz po 3 linie. W Żarach NZG wybudowała odrębny dworzec, który znajdował się na wschód od dworca upaństwowionej "berlinki". Z czasem łącznica ta stała się głównym kierunkiem jazdy pociągów, zwłaszcza po dobudowaniu linii od Forst do Żar. 4. kolej Żary - Forst (1872, 38 km), jako część linii z Cottbus do Żagania, zbudowaną przez Towarzystwo Kolei Halle-Żary-Gubin (Halle-Sorau-Gubener Eisenbahn-Gesellschaft (HSGE)). Wiele miast, w tym Forst oraz Cottbus było bardzo niezadowolonych z przebiegu linii kolejowej zbudowanej przez spółkę Dolnośląska Kolej Boczną. Zarzucali oni spółce wyrzucenie pieniędzy w błoto, egoizm i brak przestrzennego rozumowania. Wiadomym więc było, że w najbliższym czasie dojdzie do budowy nowego połączenia kolejowego. Budową odcinka z Halle do Żar przez Cottbus i Forst zajęła się zawiązana w 1869 r. spółka HSGE. Budowa została ukończona 30 czerwca 1872 roku. W roku 1877 r. spółkę HSGE przejęło Państwo Pruskie. Linia nie była zelektryfikowana, niegdyś na całej długości dwutorowa, obecnie na odcinku Głogów - Żagań i Sieniawa Żarska - Forst drugi tor jest rozebrany (od 1946 roku), a na odcinku Głogówko - Głogów jeden tor jest zamknięty z przyczyn technicznych. Duży ruch na trasie pod koniec lat 80. przyczyniał się do planów elektryfikacji linii, która miała nastąpić między rokiem 1995 a 2000. Z planów nic nie wyszło po zmianie systemu. Kilometraż stacji (st.) i przystanków / ładowni (po./poł.) i posterunków (pe/podg.) na odcinku linii nr 14 z Wschowy do Forst, liczony od stacji Łódź Kaliska. W nawiasie kilometraż niemiecki (linia była podzielona na kilka odcinków) i polski w 1945 r.. Pogrubieniem zaznaczono stacje węzłowe, kursywą obiekty nieczynne/nieistniejące: - dawna granica państwowa polsko/niemiecka, km 242,800 (km 12,80 liczony od Leszna) - granica województw wielkopolskiego i lubuskiego, km 248,710 - Geyersdorf, po., (km 13,85 - przystanek graniczny dla wsi Dębowa Łęka, istniał w latach 1918 -1945) -  , Wschowa, st., km 254,751 (km 18,89 / km 18,9)
- , Stare Drzewce, st., km 263,325 (km 27,46 / km 27,5)
- , Głogów Gaj, po., km 269,070 (km 33,20 / km 32,3)
- , Głogówko, po+pe., km 271,551 (km 35,69 / km 35,7)
- , Grodziec Mały, st./po., km 277,195 (km 42,50 / km 42,5)
- , Odrzycko, podg., km 278,960 (km 43,10 / )
- , Głogów, st., km 280,509 (km 44,48, a po 1935 r. km 44,64 / km 44,6)
- , Żukowice, po., km 287,240 (km 51,35 / km 51,4)
- , Nielubia, po., km 291,157 (km 55,27 / km 55,3)
- , Kłobuczyn, pe., km 295,385 (km 59,49 / km 59,5)
- , Gaworzyce, po., km 299,498 (km 63,60 / km 63,6)
- , Przecław Szprotawski, po., km 306,415 (km 70,55 / km 70,6)
- , Niegosławice, st., km 312,193 (km 76,29 / km 76,3)
- , Dzikowice, po., km 318,631 (km 82,73 / km 82,7)
- , Szprotawa, st., km 324,000 (km 88,04 / km 88,1)
- , Szprotawa DZM (Sowiny), bszl., km 326,520 (km 90,60 - Groß Eulau - bocznica DZM (DZO Szprotawa))
- , Bukowina Bobrzańska, po., km 331,986 (km 96,09 / km 96,1)
- Las Bobrzański, pe., km 335,929 (km 100,20 - Petersdorf, posterunek eksploatacyjny/odstępowy) - , Bober, podg., km 336,890 (-)
- , Żagań, st., km 340,532 (km 104,64 / km 104,6 / km 72,24 liczony od Cottbus)
- Jeschkendorf, pe., (d. mijanka w km 67,77 liczony od Cottbus, w nieistniejącej wsi Jaśkowice) - , Marszów, po., km 348,490 (km 64,30 liczony od Cottbus / powojenny km 61,3 liczony od ?)
- , Żary, st., km 353,370 (km 59,49 liczony od Cottbus / powojenny km 59,4)
- , Sieniawa Żarska, po+podg., km 358,650 (km 54,15 od Cottbus / powojenny km 54,2)
- , Lipinki Łużyckie, po., km 362,640 (km 50,20 od Cottbus / powojenny km 50,2)
- , Tuplice Dębinka, po., km 369,820 (km 43,00 od Cottbus / powojenny km ?)
- , Tuplice, st., km 374,850 (km 37,97 od Cottbus / powojenny km 38,0)
- Erlenholz, post. odstępowy, km 33,37 od Cottbus (na wysokości stawu Wężowiec) - , Myszków, st., km 383,420 (km 29,13 od Cottbus)
- , Zasieki, po., km 388,600
- granica państwa, km 389,080 (km 23,60 od Cottbus) - , Forst (DB), st., km 22,02 od Cottbus
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
|
|
|||||||||||
Linia kolejowa nr 14 Łódź Kaliska - Tuplice ( Forst ) na innych fotografiach
|
|||||||||||
|
|
|||||||||||
|
||
|
||
|
|
||
